Ποια χρονιά αποφοίτησες από το Κολέγιο «ΔΕΛΑΣΑΛ»;

Αποφοίτησα τη σχολική χρονιά  2010-2011. 

 

 

Τι είναι αυτό που θα σου μείνει αξέχαστο από τα μαθητικά σου χρόνια;

Όλα τα χρόνια που πέρασα στο σχολείο είχαν ιδιαίτερες στιγμές και αναμνήσεις που με συντροφεύουν μέχρι σήμερα. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω μερικές από αυτές, θα ήταν η συμμετοχή μου στην ορχήστρα του σχολείου, υπό την καθοδήγηση του κ. Χατζηγιάννη, κάθε Παρασκευή μεσημέρι στην ώρα των «clubs» και οι επισκέψεις στον Όλυμπο με τον Ορειβατικό Όμιλο και συνοδό τον Frère Nicolas. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα προγράμματα ανταλλαγής στη Γαλλία (Παρίσι και Βαλάνς) αλλά και η εκδρομή της Α’ Λυκείου στο εργαστήριο του CERN στην Ελβετία.   

 

 

Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική σου πορεία;

Αποφοίτησα από το τμήμα Φυσικής του Α.Π.Θ., όπου συνέχισα και για μεταπτυχιακές σπουδές στη Φυσική και Τεχνολογία των Υλικών. Στα έτη των  μεταπτυχιακών μου σπουδών ήμουν επιστημονικός συνεργάτης του Εργαστηρίου Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας. Στόχος μας ήταν η μελέτη προηγμένων υλικών για διάφορες τεχνολογικές (οπτοηλεκτρονική, φωτονική) και βιολογικές (αντιμετώπιση νευροεκφυλιστικών νοσημάτων) εφαρμογές με μεθόδους Ηλεκτρονικής Μικροσκοπίας Διέλευσης. Η διαφορά ενός Ηλεκτρονικού Μικροσκοπίου από ένα συμβατικό Οπτικό Μικροσκόπιο έγκειται στο ότι το πρώτο χρησιμοποιεί ηλεκτρόνια, για να «φωτίσει» το υπό μελέτη αντικείμενο. Αυτό δίνει τη δυνατότητα της λεπτομερούς μελέτης υλικών μεγέθους 150 χιλιάδες φορές μικρότερο του πάχους μιας ανθρώπινης τρίχας, τα οποία είναι πρακτικά αόρατα στο ανθρώπινο μάτι!  

 

Μετά το πέρας του μεταπτυχιακού μου αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου εκτός Ελλάδας. Αυτή τη στιγμή εκπονώ τη διδακτορική μου διατριβή στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης στη Γερμανία, ενώ ταυτόχρονα είμαι υπότροφος Marie Curie στο Κολέγιο Trinity του Δουβλίνου, στην Ιρλανδία. Η έρευνά μου εστιάζεται στη διερεύνηση νέου τύπου δισδιάστατων (2D) υλικών, των πιο λεπτών υλικών στη φύση με πάχος μόλις ένα άτομο, συνδυάζοντας πειραματικές και θεωρητικές μεθόδους. 

 

 

Πώς σε βοήθησε το Σχολείο σου να εξελιχθείς;

Τα χρόνια στο «ΔΕΛΑΣΑΛ» αποτέλεσαν καταλυτικό παράγοντα στο να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Ήδη από τα πρώτα χρόνια στο Γυμνάσιο, μέσω των διαφόρων δραστηριοτήτων, ωριμάσαμε και μάθαμε να συνεργαζόμαστε αρμονικά με σεβασμό και κατανόηση στη διαφορετική άποψη. Κομβικής σημασίας υπήρξαν, επίσης, και οι ανταλλαγές μαθητών στη Γαλλία, που ανέφερα και προηγουμένως. Το να ζήσω για παράδειγμα μία εβδομάδα στο Παρίσι, σε μία γαλλική οικογένεια, τόνωσε την εξωστρέφειά μου, ενώ μας δίδαξε από μικρή ηλικία ότι οι άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων δεν διαφέρουμε σε τίποτα παρά μόνο στη γλώσσα που μιλάμε. Γνωρίσαμε διαφορετικές κουλτούρες και έθιμα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι κάναμε φιλίες, αρκετές από τις οποίες διατηρούνται μέχρι και σήμερα.   

 

 

Πριν από λίγο καιρό μίλησες στους μαθητές του Κολεγίου. Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορείς να δώσεις στα παιδιά που σε λίγο καιρό θα επιλέξουν την πορεία τους, τελειώνοντας το σχολείο;

H καλύτερη συμβουλή, αν φυσικά μπορούμε να την πούμε έτσι, είναι να προσπαθήσουν να κάνουν αυτό που πραγματικά αγαπάνε. Ακόμα και αν αυτό για διάφορους λόγους δεν γίνει, είτε διαλέξουν κάτι το οποίο τελικά δεν τους αρέσει, δεν πρέπει να φοβηθούν την αλλαγή και να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι που πραγματικά θέλουν.